Από το 1896 η Ελλάδα κατέκτησε 11 ολυμπιακά μετάλλια στην πάλη, κυρίως μάλιστα σε αυτήν που έφερνε την εθνικά αγαπημένη διάκριση ελληνορωμαϊκή. Αυτά τα μετάλλια δεν θα τα είχαμε αν δεν υπήρχε η πάλη στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Εννέα μετάλλια κατέκτησαν με τα ελληνικά χρώματα παλαιστές της ελληνορωμαϊκής: Ο Γεώργιος Τσίτας ασημένιο και ο Στέφανος Χριστόπουλος χάλκινο στους παρθενικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896, ένα χάλκινο στην Πόλη του Μεξικού το 1968 και ένα ασημένιο στο Μόναχο το 1972 κατέκτησε ο Πέτρος Γαλακτόπουλος, χρυσό μετάλλιο κατέκτησε στη Μόσχα το 1980 ο Στέλιος Μηγιάκης, ασημένιο στο Λος Αντζελες το 1984 ο Δημήτρης Θανόπουλος, δύο χάλκινα κατέκτησε ο Μπάμπης Χολίδης στο Λος Αντζελες και στη Σεούλ το 1988 και άλλο ένα χάλκινο ο Αρτιόμ Κιουρεγκιάν στην Αθήνα το 2004.
Στην ελευθέρα πάλη είχαμε άλλα δύο χάλκινα μετάλλια: ο Γιώργος Χατζηιωαννίδης στη Μόσχα το 1980 και ο Αμιράν Καρντάνοφ στο Σίδνεϊ το 2000.
Αυτή η ανάμνηση των παλαιών επιτυχιών, δημιουργεί μια μελαγχολία για τo παιχνίδι που δεν παίζεται πια με τους όρους που μας αρέσουν
